Real way to Dakar 7 Verslag 4e & 5e & 6e rally dag

Terzijde Posted on

Real way to Dakar 7 Verslag 4e & 5e & 6e rally dag

Dag 4 Icht naar es Semara

De adventure rijders rijden van Icht naar es Semara de serviceroute naar het volgende Bivak. In het eerstvolgende plaatsje kunnen we voor de oude 60 serie een zak rubbers kopen voor de schokbrekers. Een hele geruststelling want in Mauritanië wordt het steeds moeilijker om onderdelen te vinden.

Onderweg eten we geit en genieten we kort van een terrasje. Het smaakt naar draadjesvlees, zo ziet het er ook uit. In de winkelstraten hangen de geiten zonder jas te luchten bij de slager. Heel gewoon hier.

Fred benut deze dag om kennis te maken met de buren. Zeer interessant om te zien hoe goed die op elkaar zijn ingewerkt.

Het is het Windmill Rallyteam uit Brabant dat bestaat uit 5 vrienden die tijdens een gezellige bijeenkomst besloten de Dakar te gaan rijden op 3 motorfietsen. Na het inschrijven bleek er heel wat te moeten gebeuren en waren er veel randzaken die erbij kwamen kijken. Voor de rest een beetje sponsorwerving, zelf keuzes maken en vooral heel veel samen klussen. De camper wordt aangepast om 3 motoren en heel veel banden mee te nemen, ze doen alles zelf.

De jongens rijden de Rally op de motor.
Nick is monteur, Roy heeft medische achtergrond en Kevin navigeert.

De meiden die rijden met de groot rijbewijs camper zijn Anne en Lathoya. Ze ruimen elke dag de tenten op voor de mannen en zetten ze ook weer neer. Zelf slapen ze in de camper. En ze rijden van bivak naar bivak.

Zowel de meiden als de jongens beleven hun eigen avonturen. Vallen met de motor, bont en blauw gewoon verder gaan. Zoals algemeen bekend zijn deelnemers op de motor spijkerhard voor zichzelf, zo ook deze stoere binken. De meiden kregen startproblemen, maat dat lossen ze zelf op; een accu was los gerammeld.

4 van de 5 teamleden hebben bij defensie gewerkt of werken er nog. 1 met logistieke ervaring, dat zie je overal in terugkomen.

De mobiele garage Marokko komt de Nederlandse MAN truck helpen in Icht.
Vanaf het eerste bivak reizen er al 6  monteurs met auto en aanhanger mee.  We noemen ze locals maar ook zij zijn 1500 km van huis. De MAN truck is in de duinen gesneuveld, de achterschokbrekers zijn gebroken en er zijn lucht problemen. De mannen werken een nacht door, ze maken wat en ze slopen wat. Echte Bush mechanicus: als ie het doet dan is het goed, maar geen garantie. Helaas toch einde Rally op zoek naar een echte garage. Frank neemt de tracker van de organisatie mee naar het volgende bivak. In Es- Semare komen we de reizende monteurs weer tegen en mogen we een foto nemen. Niet geslapen en toch zo vrolijk die mannen.

Dit is de laatste begeleiding dan gaan ze in een paar dagen terug naar Zagora. Appie de chef heeft op iedere auto van de karavaan een sticker geplakt. Als er wat is mag je bellen, hij heeft in heel Marokko vrienden en familie die kunnen je helpen.

Dag 5 van Es- Semara naar Daklha.
De organisatie biedt de mogelijkheid aan om bij vermoeidheid een excuus kaart in te zetten, tegen een maximale straftijd van 10 uur.
De reden is dat stage 5 zeer lang is en er is geen escape route is. Mocht je hulp nodig hebben, dan is het of vanaf begin of vanaf eind de stage inrijden en dan duurt het 200km voordat ze bij je zijn. Na overleg besluiten we de autoindeling aan te passen. Jacco is moe en gaat bij Fred in de auto om op te laden. Frank gaat met Pierre mee in de auto.

De stage is door de Westelijke Sahara; grote vlaktes met stenen en zand. Pierre is ondanks een lekke band zeer op tijd in het bivak met Frank aan zijn zijde.

De adventure rijders maken er ook een echte adventure van.  De oude Landcruiser 60 serie met degelijke bladveren kan de 80 serie niet volgen in hetzelfde tempo. Na 180 km krijgen Fred en Jacco een lekke band. Bert is uit het zicht dus ff bellen met de satelliet telefoon en dat werkt. Goede test. Na een korte hereniging op een waypoint lijkt navigeren eenvoudig en spreken we af elkaar op het einde te ontmoeten en ieder een eigen tempo te rijden. Fred verkijkt zich op de scherminstellingen. Frank heeft 3 apparaten, 1 overzicht 1 detail en 1 ingezoomd. Na een poosje wordt het terrein lastiger en neemt het tempo steeds meer af. Wat zijn de opties? Na overleg met Jacco blijkt 3 cm op het scherm 25 km te zijn. We besluiten terug te gaan richting de blauwe lijn. Het is mul zand en er moet vervolgens een hoogteverschil van 15 meter overwonnen worden van de ene naar de andere vlakte. Het is dat of 2x 25km terugrijden, dat is 1,5 uur rijden. Na een verkenning te voet besluit Fred een afdaling te maken. Jacco gaat filmen. Het werd een korte film, halverwege ligt alleen opgewaaid zand. We zaten vast met assen en bladveren in het zand, rijplaten bieden geen oplossing. Verderop zagen we stukjes rots uit het zand steken en met 60 met liertouw was er een goed bevestigingspunt. Zal je net zien: uiteraard lweigert de lier. Ff prutsen,  stof in de schakelaar blijkt het probleem te zijn. Snel opgelost en de auto op de rijplaten gelierd. Kabel om de bumper en dan in 1 keer vanaf de rijplaten met behulp van de zwaartekracht de helling af. Beetje slalom en we hebben er weer mooi beeldmateriaal bij.

Ondertussen begint de tijd op te schieten en beginnen mensen zich zorgen te maken. Bert en Els krijgen geen contact en schakelen de organisatie in om te kijken waar wij ons bevinden met behulp van de tracker. Inmiddels komt Fred erachter dat de telefoon leeg is. We duiken de lader op en bellen dat we eraan komen. Alles goed, alleen wat vertraging. 30 km voor de finishlijn komt ons een auto tegemoet. We dachten dat het een local was maar het is de organisatie die kwam maar een kijkje nemen. We rijden terug achter de orga auto, die rijdt heel langzaam en vervolgens ook meerdere keren verkeerd. Kan er ook nog wel bij. Nog ff snel de laatste 225 km asfalt in het donker afwerken en slapen.

         

Dag 6
Truck vertrekt om 6 uur mannen kunnen niet zonder koffie dus 5:30 uur wordt iedereen gewekt door een generator. Bert en Els zijn er al uit. Vandaag de wisseldag. Els op het vliegtuig zetten Bart ophalen bij hotel. Om 7:30 uur staat Bert met Bart weer bij een lege camping waar Fred en Frank wachten. Frank gaat rijden naar de grens van Mauritanië en Fred maakt snel aantekeningen voor de nieuwsbrief voor we buiten netwerk zijn.

 

Real way to Dakar 4 Aankomst bij de startpunt van de Rally en de Technische keuring

Posted on

De teams worden herenigd op het Bivak bij de start.

Technische keuring blijkt direct naast de servicetruck van team Statz te zijn. Eerst papier handtekening en shirts en dergelijke.

Dan echte werk Pierre alles in orde Bert en Els ook.

Fred en Frank opmerking op montage brandblusser. Dat verbeteren verder checklist verlichting olielekkage speling en in orde

Vanavond 22 januari briefing, nachten heeel koud en overdag nat met wind brrr hadden ander idee bij Marokko.

Link voor live tracking  Pierre en Jacco: 302,Fred en Frank: 418 en Bert en Els: 416

https://www.owaka.com/live

   

Real way to Dakar 3 De reis naar het startpunt van de rally

Posted on

De reis naar het startpunt van de rally

Pierre is alleen met de service truck met rallyauto op zaterdag 14 januari vertrokken naar SETE waar hij gaat overvaren naar Marokko. Op 16 januari staat Pierre in de rij om in te scheepen en het is al lekker druk. Laat in de middag aan boort om lekker van een drankje te genieten. De eerste nacht op de boot was geen pretje er was een stevige storm, Pierre vertelde het leek wel of ik op een roeboot zat.

 

Bert en Els zij op maandag 16 januari vertrokken naar SETE om over te varen naar Marokko. De overtocht vindt op 20 januari plaats.

Fred en Frank zijn op dinsdag 17 januari vertrokken en hebben winterse omstandigheden.

De boot is met de teams Lanser op de Middellandse Zee, teerwijl de Jan, Henk en Jacco op schiphol zijn om te vliegen naar Marokko.